Vorige week had ik de eer een rol te mogen vervullen tijdens de première van Fier. Fier is een prachtig en succesvol initiatief van Stichting Welzijn Ouderen Arnhem waarbij licht tot matig dementerende ouderen worden geholpen om een dagbesteding te vinden die aansluit bij hun kwaliteiten. Eén van de deelnemende ouderen is bijvoorbeeld altijd onderwijzeres geweest en las vanuit haar rolstoel wekelijks voor aan de kinderen van een nabijgelegen basisschool. In de documentaire die in première ging, beschrijft zij hoeveel plezier en zingeving haar dit geeft én hoeveel verlichting het voor de mantelzorger oplevert. Wat een mooie win-win situatie!
Tijdens deze avond was ik gespreksleider en in de voorbereiding hierop kwam de volgende vraag bij mij op:
Is er iets waarvan u hoopt het nog te kunnen doen als u oud bent?
Deze vraag kon ik natuurlijk niet alleen het publiek stellen, maar ook mezelf. Eén van de eerste dingen die bij me opkwam, was ‘reizen’, maar daarvan weet ik dat het eindig is. Mijn peettante, nu 87, zegt steeds tegen mij “Kind, doe het nu! Want als je zo oud bent als ik, kán je niet meer, wíl je niet meer en heb je zóveel aan de herinneringen aan de reizen die je toen hebt gemaakt. Doe het nú!”
Ik sta nu weer vlak voor een mooie reis en dan lees ik altijd weer wat meer over reizen en mensen die op reis gaan. Eén van deze mensen is Esther Jacobs, reiziger, ondernemer, spreker en auteur van boeken als ‘Handboek voor wereldburgers’ en ‘Digital Nomads’. Zij wordt ook wel de ‘no excuses lady’ genoemd, omdat zij in iedere uitdaging een kans ziet en er gewoon voor gaat. Dat is dus blijkbaar haar talent. Haar antwoord op de vraag ‘Wat hoopt u nog te kunnen doen als u zo oud bent?’.
Als zij de ‘no excuses lady’ is, wat voor lady ben ik dan? Welke woorden kenmerken mij? Wat hoort zo bij mij dat ik het ook op latere leeftijd nog zou doen?
De twee woorden die mij kenmerken zijn ‘verbinden & verbanden’. Wat ík niet kan laten, is mensen met elkaar verbinden en verbanden leggen tussen dingen die ogenschijnlijk niets met elkaar te maken hebben. Het resultaat? Harmonie en samenwerking en nieuwe ideeën en oplossingen. En eigenlijk hoort daar nog een derde woord bij en dat is ‘vragen’. Want de manier waarop ik dat bereik, is door vragen te stellen. Ik stel altijd vragen, ik vraag altijd door. Ik wil het begrijpen, de overeenkomsten vinden, verbanden ontdekken, onderzoeken waar mensen en dingen elkaar raken of kunnen versterken.
Misschien is dat eigenlijk wel de kern: Judith Becker, vragensteller. Het past ook wel bij een anekdote uit mijn jeugd. Toen ik zeven jaar was, mocht ik een keer met mijn tante en nicht mee op vakantie naar Zuid-Frankrijk. Tijdens de vakantie kon ik zakgeld verdienen door taakjes uit te voeren. Zo kon ik bijvoorbeeld geld verdienen door zelf bij de bakker pain au chocolat te bestellen of door zelf bij het zwembad te gaan vragen of ik daar mocht zwemmen en wat het kostte…in het Frans natuurlijk allemaal. Na een week kon ik echter ook nog op een andere manier mijn zakgeld verdienen, namelijk door een hele dag geen ‘Hoezo?’ te zeggen. Blijkbaar werd het mijn tante en nicht een beetje teveel dat ik alles wilde weten, leren en begrijpen. 🙂
Hoeveel geld ik met deze laatste opdracht heb verdiend, zou ik echt niet meer weten. Maar mezelf een beetje kennende, vermoed ik dat ik liever een keer extra naar de bakker of het zwembad liep, dan een dag lang geen vragen stellen!
Meer weten over Fier? Kijk hieronder de trailer of kijk op de site van SWOA.
https://youtu.be/ohAMwRY48NI
