Met hoeveel mensen voel jij je zo verbonden dat je een persoonlijk probleem met hen deelt?
Deze vraag werd door geluksonderzoekers gesteld aan de deelnemers van het onderzoek.
In 1996 was het hoogst genoemde aantal 3.
In 2004 was het hoogst genoemde aantal 1 en 25% van de respondenten gaf aan níémand te hebben om mee te praten!
Dat vind ik verdrietig en zonde! We weten natuurlijk niet wat de uitkomsten zouden zijn als het onderzoek nú plaatsvond, maar de inschattingen zijn dat het percentage alleen maar is toegenomen.
Bovenstaande cijfers gaan niet over leidinggevenden, maar dat het probleem ook bij hen speelt is wel duidelijk. Onlangs sprak ik met een leider die ik coach. Hij is eigenaar van een onderneming en doet zijn stinkende best om het tot een succes te maken. Doordat zijn bedrijf is gegroeid van eenmanszaak naar MKB-onderneming met flink wat personeel, zijn zijn taken veranderd. Nauwelijks is hij nog met zijn vak bezig, des te meer met communiceren, visie bepalen, HR-taken, financiën en afstemming met leveranciers, opdrachtgevers, klanten en medewerkers. Iets heel anders dan waar hij oorspronkelijk voor is opgeleid. En tijd om het te leren heeft hij eigenlijk niet. De vraagstukken waarvoor hij komt te staan, zijn vaak urgent en de mensen om hem heen willen graag nú een antwoord. Al doende moet hij het leren.
Gelukkig is hij niet bang om om hulp te vragen. Hij verzamelt mensen om zich heen die hem kunnen helpen in zijn eigen ontwikkeling én in het oplossen van de problemen die zich voordoen. Het helpt hem in het succes van zijn bedrijf en in zijn eigen geluk, want zoals hij verzuchtte: ‘Leiderschap is een eenzaam vak.’
