Twee keer kwam het deze week voorbij: ‘Veel managers vinden het moeilijk om feedback te geven’. Eén keer in een gesprek met een HR-professional, één keer in het managementblad MT.
Ik verbaas me hierover.
Niet over het feit dat we het als mens (want managers staan hier echt niet alleen in) blijkbaar moeilijk vinden om feedback te geven, maar wel dat we het op die manier blijven benaderen.
Dat managers het moeilijk vinden om feedback te geven, weten we al jaren. Menig HR-team heeft zich al het hoofd gebroken over de vraag hoe dit te veranderen. Managers werden geïnterviewd om te achterhalen waar de moeilijkheid nou precies zat, het belang van feedback geven werd nogmaals onder de aandacht gebracht en voor degene die interesse had (of zijn functie wilde behouden), was het mogelijk om een training ‘Feedback geven’ te volgen.
Het klinkt misschien een beetje pessimistisch, maar het werkt blijkbaar niet. Is het niet tijd om het probleem met feedback geven eens vanuit een ander perspectief te bekijken? Wat nou als we het eens omdraaien:
Feedback geven is moeilijk omdat we te weinig complimenten geven.
Wellicht moeten we daaraan binnen organisatie meer aandacht besteden! De grootste angst bij het geven van feedback is dat we de relatie verstoren. We willen iemand erop wijzen dat iets anders moet, terwijl we een goede verstandhouding willen behouden. We moeten immers na de feedback nog met elkaar verder.
De Amerikaanse professor Barbara Fredrickson heeft onderzoek gedaan naar de ideale verhouding tussen positief en negatief taalgebruik om optimale resultaten te behalen. Ons taalgebruik roept namelijk emoties op en emoties beïnvloeden onze performance. De minimale verhouding blijkt te liggen bij 3:1. Dat wil zeggen dat tegenover iedere uiting van kritiek of negativiteit, minimaal 3 (en maximaal 11) positieve uitingen dienen te staan.
Nu kunnen wij heel hard gaan werken aan die ene negatieve uiting (waar het vaak over gaat in de feedbacktrainingen) of we kunnen gaan werken aan dat minimum van 3 positieve uitingen. Het blijkt namelijk dat wij het gemiddelde van 3:1 bij lange na niet halen. Mensen zijn van nature gericht op wat er niet goed gaat en wat een mogelijk gevaar vormt. Kijken naar wat goed gaat en daar expliciet aandacht aan besteden, schiet er vaak bij in.
Wellicht loont het dus veel meer om te leren opmerken én benoemen wat goed gaat. Als we dat doen, dan versterken we de onderlinge relaties, waardoor we veel minder bang hoeven zijn dat die verstoord raken als we een keer negatieve feedback geven!
Wil je meer weten over de toegevoegde waarde van complimenten, kijk dan ook eens op http://www.managinghappiness.nl/project/het-complimentenkwartet/