Vandaag vielen twee dingen samen. Ik liep in de zon met mijn iPod op en was werkelijk aan het genieten van de muziek. Met een grote lach op mijn gezicht liep ik als een vreemde door een bekende stad. Eerder deze ochtend had ik een nieuwe werkvorm voor het Complimentenkwartet op Facebook geplaatst. Deze klonk als volgt:
Iets voor een ander doen, maakt gelukkig! Direct doordat je er zingeving aan ontleent, indirect doordat je daardoor werkt aan een positieve relatie tussen jullie beiden. Loop vandaag eens door de stapel met kaarten van het Complimentenkwartet en kijk eens waarmee jij een ander vandaag zou kunnen helpen.
Ook ik had vanochtend een kaart gekozen en ging iemand helpen. Dat heb ik gedaan en dat voelde goed.
Terwijl ik mijn muziekje aan het luisteren was, moest ik hieraan denken. Zoals dat wel vaker gaat bij mij, kwam van de ene gedachte de andere en koppelde ik deze aan elkaar. Ik dacht aan de challenge die Barbara Kerstens onlangs is aangegaan: 30/30 Facebook. 30 dagen lang heeft zij iedere dag een fotocollage van die dag gemaakt en op Facebook geplaatst. Iedere dag koos zij een thema en een kleur die als uitgangspunt dienden voor haar collage. Ook tagde zij iedere dag één persoon in het bijzonder aan deze collage. Super leuk om te doen (volgens Barbara) en super leuk om te ontvangen (is mijn eigen ervaring).
Wat als ik nu eens iedere dag via Facebook iemand een muzikaal kadootje geef? Een liedje dat mij doet denken aan die persoon, ik bij hem/haar vind passen of waarvan ik denk dat ik de ander er op dat moment blij mee kan maken.
Nu ik het opschrijf, vind ik het al eng. Want ik ben helemaal geen muziekkenner en ik ken zeker ook niet de muzieksmaken van alle mensen die nu al bij mij opkomen!
Maar toch ga ik het doen. Gewoon op gevoel en gewoon omdat het misschien leuk is. No guts, no glory.
